Taal is zeg maar echt mijn ding! Ik studeer Nederlands en ik schrijf en lees voor mijn studie dus sowieso veel. En hoewel ik in eerste instantie rustig overkom weten mensen die mij goed kennen dat ik ook een enorme kletskous kan zijn. Als ik eenmaal begin met praten moet er soms heel wat gebeuren om mij te laten stoppen. Het kan zomaar zijn dat ik begin met een verhaal over mijn studie en dat ik vervolgens verzand in allemaal onnodige details, waardoor ik het opeens heb over mijn kat Siepie terwijl mijn verhaal daar totaal niet over ging. Dit is kenmerkend voor mensen met NLD. Voor mensen met NLD is praten vaak een manier om informatie te verwerken.
Er zijn vast veel mensen die graag naar je verhaal willen luisteren. Soms kan wel gebeuren dat je verhaal iets te langdradig wordt. Het is dus goed om te letten op de signalen die je gesprekspartner afgeeft. Dit kan soms ook wel lastig zijn omdat het vaak gaat om non-verbale signalen waar NLD’ers juist vaak moeite mee hebben. Het kan daarom ook goed zijn om bij je gesprekspartner aan te geven dat je er soms moeite mee hebt om te stoppen met praten. Dan weet je gesprekspartner ook dat hij het gerust kan aangeven als hij zelf even iets wil vertellen. Als je hier rekening mee houdt dan ben je vast een hele gezellige gesprekspartner!
Persoonlijk praat ik zelfs nog als ik helemaal niks zeg. Dit klinkt waarschijnlijk een beetje vreemd maar ik bedoel dat ik in mijn gedachtes ook nog steeds hele dialogen voer met mezelf en met andere mensen. Als ik bijvoorbeeld een (spannend) gesprek moet voeren dan stel ik me van te voren voor wat iedereen zou kunnen zeggen en wat ik zelf wil gaan zeggen. Op die manier bereidt ik mezelf een beetje voor op de situatie. Ook als ik een keuze moet maken voer ik in mijn hoofd gesprekken met mezelf en met andere mensen die bij de keuze betrokken zijn. Ik stel me bijvoorbeeld voor wat die persoon zou zeggen over mijn keuze. Kortom: ook als ik wat stiller ben gaat het er in mijn hoofd meestal nog best wel druk in mijn hoofd. Misschien zijn er wel meer NLD’ers (of mensen zonder NLD, dat kan natuurlijk ook) die dit herkennen.
Als ik s´avonds in mijn bed kruip om te gaan slapen wordt het eindelijk wat rustiger. Hoewel….. zelfs in mijn slaap schijn ik nog te praten (=.
I like language very much! I study dutch language and culture and I write and read a lot for my study. And although I initially seem calm at first, people who know me well know that I also can be a huge chatterbox. When I´m start talking, sometimes a lot has to happen to make me stop. It may just be that I start with a story about my study and that I end with a story about my cat Siepie. Thit is Characteristic for people with NLD. For people with NLD, talking is often a way to process information.
Surely there are many people who would like to hear your story. Sometimes it can happen that your story gets a bit to long-winded. It is therefore good to pay attention tot he signals that your interloctur give. This can sometimes be difficult because it often involves non-verbal signals that NLDers often have troubles with. It can therefore also be good to indicate to your conversiation partner that you sometimes have troubles with stop talking. Than your conversation partner also knows that he can indicate if he want say something himeself. If you take this into account, then you are probably a very pleasant conversation partner.
Personally, I still talk even if I don´t say anything at all. This probably sounds strange but I mean that in my mind I still have dialogues with myself and with other people. For example, if I have a (exciting) conversation, I imagine in advance what everything could say and what I want to say myself. That way I prepare myself a bit fort he situation. Even if I have to make a choice a have conversation with myself and with other people woh are involved in the choice. For example I imagine what that person could say about my choice. In short: even if I´m a bit quieter, my head is usually still quite busy. Perhaps there are more NLDers (or people without NLD, that is also possible) who recognize this.
When I crawl into my bed tonight to co to sleep, it finally calms down a bit. Altough even in my sleep I still seem to talk.
Reactie plaatsen
Reacties