Hoi iedereen!
Vandaag heb ik een gedichtje voor jullie die ik een paar weken geleden tegen kwam
en ik wil hem graag delen. Het zette me namelijk wel aan het denken.
Het past eigenlijk wel bij mij maar het is ook een leerproces.
Vroeger was ik heel erg afhankelijk van anderen en dat is natuurlijk prima maar op
een gegeven moment is het toch fijn om de weg naar zelfstandigheid te beoefenen.
Ik vond het altijd moeilijk om dingen uit me zelf te doen, te vragen, initiatief te nemen.
Nog steeds is dat echt wel een leerproces maar ik ga in kleine stapjes vooruit.
Op het moment ben ik bezig met werkervaring opdoen en dat voelt best wel als een grote stap
omdat het hopelijk de weg is naar een betaalde baan. Soms heb ik wel eens het gevoel dat ik niet veel keuzes heb vanwege mijn NLD. Ik heb iets minder opties maar nog steeds een hele boel. Ik besef me steeds meer dat het belangrijk is om voor mezelf op te komen
maar ook om de kansen die ik krijg, niet te snel af te wijzen.
Het is lastig maar ik pak door en ga ervoor.
Ik ben benieuwd of jullie jezelf ook herkennen in dit gedichtje, dus laat het ons weten als je wilt!
Tot de volgende keer,
Marit
Hi everyone!
Today I´m gonna talk about this poem I saw online, a couple weeks ago.
It was originally in Dutch but I translated it.
When I saw it, it made me think.
It kinda sounds like me but in also describes the things I still have to get better at.
I used to take a lot of advantage of people and that`s okay but I´m trying to be more independent.
Now I try to ask more questions and do things without people asking me first, I´m continuing to grow in small steps. Rightnow I´m doing an internship for work experience.
It kind of feels like a big step because sometimes I feel like I don´t have many options because of NVLD.
I do have less options but still quite enough.
I´m realising that it´s really important to set some boundaries for myself and to not do the things I don´t wanna do. If I get a chance I will reach for it but I have to realise that I´m doing it for me.
I won´t give up.
Do you relate to this poem on some level?
Let us know if you want!
Until next time,
Marit
Reactie plaatsen
Reacties