Hallo allemaal!
Wat ontzettend leuk dat ik weer een blogpost mag schrijven. Vandaag ga ik het hebben of het altijd nodig is om aan de buitenwereld te vertellen dat je NLD hebt. Lees je gezellig mee?
Oké, na jaren onderzoek weet je eindelijk dat je NLD hebt. Ineens krijg je een diagnose en het kan zijn dat je dat nogal lastig vindt. Misschien vind je het niet lastig, maar moet je het gewoon even laten bezinken. Het is allemaal prima. Ieder mens reageert immers anders. Het is belangrijk dat je de tijd neemt om het nieuws dat je een diagnose hebt even te laten zakken. Je mag tijd nemen om het zelf een plekje te geven, dat is helemaal prima. Wanneer het nieuws is geland, ga je jezelf misschien wel afvragen of je het aan iemand wilt vertellen en of je verplicht bent om het bijvoorbeeld op school, op het werk of op de sportclub moet vertellen. Mijn advies zou zijn om allereerst met mensen te praten die je vertrouwd en die dichtbij je staan. Vertel bijvoorbeeld eerst aan je ouders, beste vriend/vriendin, partner of broer/zus dat je NLD hebt. Als je je vertrouwd voelt bij iemand, gaat het praten vaak makkelijker. En als je het lastig vindt, zoek dan naar alternatieven zoals je verhaal vertellen aan de hand van een tekening, schildering of liedje.
Nu gaan we even terug naar de vraag van vandaag: moet je altijd vertellen dat je NLD hebt? Nee, dat hoeft zeker niet altijd, maar in sommige situaties ben je in een bepaalde zin wel ‘verplicht’ om te melden dat je NLD hebt. Ik ga het je uitleggen. Als je gaat solliciteren, ben je verplicht je aandoening, handicap of wat dan ook wat invloed kan hebben op je functioneren, te melden. Stel je hebt reuma en je bent snel vermoeid waardoor fulltime werken lastig voor je is. Je solliciteert op een fulltime functie, terwijl je eigenlijk al weet dat het teveel voor je gaat zijn. Dan ben je verplicht je (toekomstige) werkgever te melden dat je een aandoening hebt waardoor fulltime werken lastig is of je fulltime werken wel gaat, maar dat je iedere 2 à 3 uur een korte pauze nodig hebt. Zo is dat ook met NLD. Als jij bijvoorbeeld solliciteert op een functie waarbij non-verbale communicatie erg belangrijk is, moet je aangeven dat je een diagnose hebt waardoor non-verbale communicatie lastig is. Mijn advies zou zijn om dat zo positief mogelijk te brengen, bijvoorbeeld ‘Ik heb een diagnose waardoor ik het lastig vind non-verbale communicatie van klanten te lezen. Daarentegen ben ik verbaal erg vaardig’. Je benoemt dan een ‘aandachtspuntje’ van jezelf, evenals iets waarbij jij in je kracht staat. Bij solliciteren geldt dus: wees eerlijk!
Wanneer je werkzaam bent, geldt het volgende volgens de website van het Nederlandse Ministerie van Sociale zaken en Werkgelegenheid: ‘De werkgever mag niet vragen wat de medewerker scheelt en wanneer deze verwacht weer aan het werk te kunnen. De medewerker hoeft dus niet te vertellen welke ziekte hij heeft. De werkgever mag wel van de medewerker verlangen dat deze de bedrijfsarts bezoekt. Die beoordeelt of iemand in staat is aangepast werk te verrichten en hoelang het verzuim redelijkerwijs duurt.’
Buiten het werk zijn er natuurlijk genoeg situaties te bedenken waarover je kunt twijfelen of je wel of niet moet vertellen of je NLD hebt. Denk hier aan school, de sportclub, de hobbyclub en vrienden/kennissen. Hierover kan ik niet één advies geven. Je bent het in ieder geval niet verplicht, maar soms kan het wel helpend zijn als je het wél verteld. Ik zal hieronder de voor- en nadelen van het wel en niet vertellen van je NLD op een rijtje zetten.
De voordelen:
- Als mensen weten wat je hebt, kunnen ze er rekening mee houden;
- Het is wellicht makkelijker om hulp te vragen;
Jouw valkuilen en krachten komen mogelijk makkelijker naar voren, waardoor je, in overleg, misschien meer taken kunt gaan doen die beter bij je talenten passen.
Een mogelijk nadeel:
- Mensen kunnen snel een oordeel klaar hebben;
Ik wil hierbij wel even vermelden dat dit vaak uit ontwetendheid is. NLD is namelijk, helaas, niet zo bekend.
Ik hoor dat het goed met je gaat, dat je een fijne zomer hebt gehad en dat je iets aan deze blogpost hebt. Ben ik iets vergeten te noemen? Laat het dan vooral weten in een reactie.
Groetjes Kelly
Hello everyone!
I am so happy to be able to write a blog post again. Today I'm going to talk about whether it is always necessary to tell the outside world that you have NVLD. Do you enjoy reading?
Okay, after years of research you finally know you have NVLD. Suddenly you get a diagnosis and you may find that quite difficult. Maybe you don't find it difficult, but you just have to let it sink in for a while. It's all fine. After all, every person reacts differently. It's important that you take the time to let down the news that you have a diagnosis. You can take the time to give it a place yourself, that's completely fine. When the news has landed, you may start to wonder if you want to tell someone and if you are obliged to tell it at school, work or at the sports club, for example. My advice would be to first talk to people you trust and who are close to you. For example, first tell your parents, best friend, partner or sibling that you have NVLD. When you feel comfortable with someone, it often becomes easier to talk. And if you find it difficult, look for alternatives such as telling your story through a drawing, painting or song.
Now let's go back to today's question: should you always tell us that you have NVLD? No, this is certainly not always necessary, but in some situations you are in a certain sense 'obliged' to report that you have NVLD. I'm going to explain it to you. If you are going to apply for a job, you are obliged to report your condition, disability or anything that may affect your performance. Suppose you have rheumatism and you are easily tired, which makes working full-time difficult for you. You apply for a full-time position, while you already know that it will be too much for you. Then you are obliged to inform your (future) employer that you have a condition that makes it difficult to work full-time or that you can work full-time, but that you need a short break every 2 to 3 hours. It is the same with NVLD. For example, if you are applying for a position where non-verbal communication is very important, you must indicate that you have a diagnosis that makes non-verbal communication difficult. My advice would be to present this as positively as possible, for example 'I have a diagnosis that makes it difficult for me to read non-verbal communication from customers. On the other hand, I am very verbally skilled'. You then name a 'point of attention' of yourself, as well as something in which you are in your power. So when applying for a job: be honest! On the other hand, I am very verbally skilled'. You then name a 'point of attention' of yourself, as well as something in which you are in your power. So when applying for a job: be honest! On the other hand, I am very verbally skilled'. You then name a 'point of attention' of yourself, as well as something in which you are in your power. So when applying for a job: be honest!
When you are working, the following applies according to the website of the Dutch Ministry of Social Affairs and Employment: 'The employer may not ask what is wrong with the employee and when he expects to be able to return to work. The employee therefore does not have to tell us which illness he has. The employer may require the employee to visit the company doctor. This assesses whether someone is able to perform adapted work and how long the absenteeism will reasonably last.'
Outside of work, there are of course plenty of situations where you can doubt whether or not you should tell whether you have NVLD. Think of school, the sports club, the hobby club and friends / acquaintances. I cannot give any advice on this. In any case, you are not obliged to, but sometimes it can be helpful if you do tell. Below I will list the pros and cons of telling your NVLD and not.
The benefits:
- If people know what you have, they can take it into account;
- It may be easier to ask for help;
- Your pitfalls and strengths may come to the fore more easily, so that, in consultation, you may be able to do more tasks that better suit your talents.
A possible disadvantage:
- People can quickly judge;
I would like to mention that this is often out of ignorance. NVLD is, unfortunately, not that well known.
I hear that you are doing well, that you had a nice summer and that this blog post is useful to you. Did I forget to mention something? Please let us know in a comment.
Greetings Kelly
Reactie plaatsen
Reacties