Hoi! Leuk dat je deze post weer leest.
Vandaag ga ik schrijven over NLD en het bijhouden van een dagboek.
Misschien denk je dat het iets is wat niet meer gebeurt in deze tijd aangezien we social media hebben. Toch denk ik dat er genoeg mensen zijn die nog wel een dagboek hebben. Ik ben er in ieder geval een van. Ik weet niet precies meer wanneer ik er mee ben begonnen maar ik denk ergens rond m´n twaalfde, sowieso vanaf de brugklas.
Ik ben er eigenlijk nooit mee gestopt. Tegenwoordig schrijf ik niet meer elke dag en op de manier hoe ik het toen deed maar ik schrijf nog wel. Als je me zou vragen waarom ik het nou precies doe, moet ik daar wel even over nadenken. Ik zou kunnen zeggen dat ik het fijn vind om dingen bij te houden, maar klopt dat wel?
Ik heb namelijk geen agenda, maak eigenlijk nooit lijstjes (behalve To Do lijstjes) en raak wachtwoorden vaak kwijt, omdat ik vergeet waar ik ze heb opgeschreven.
Ik weet wel dat ik het fijn vind om herinneringen vast te leggen, ik maak niet zo vaak foto's maar ik vind het wel leuk om ze terug te kijken. Dat geldt ook voor de leuke herinneringen in mijn dagboek, ik vind het fijn om ze terug te lezen.
Natuurlijk is dat niet het enige, als ik een mindere dag heb, vind ik het ook fijn om te schrijven, het is dan alsof ik tegen een vriendin praat. Eigenlijk is het dus van alles een beetje, in ieder geval kan ik iedereen aanraden om het te doen.
Op social media zet je vaak niet je hele levensverhaal en dat kan in een dagboek wel.
Als je bang bent dat iemand het gaat lezen, kun je er een met een slotje kopen of hem verstoppen op een plek waarvan je bijna zeker weet dat niemand kijkt.
Als je niet zo van het schrijven bent, kun je natuurlijk ook gaan tekenen of aan de slag met stickers en papiertjes. Er zijn tegenwoordig heel veel manieren om iets bij te houden en creatief te zijn. Probeer wat jij fijn vind en dan komt het goed.
Tot volgende week!
Marit
Hi! Nice that you read this post.
Today I am going to write about NLD and keeping a diary.
You may think it is something that is not happening in this day and age since we have social media. Still, I think there are plenty of people who still have a diary. I am at least one of them. I don't know exactly when I started it, but I think somewhere around my twelfth, anyway from the seventh grade.
I actually never stopped. Nowadays I no longer write every day and the way I did then, but I still write. If you were to ask me why exactly I do it, I would have to think about it. I could say I like keeping track of things, but is that correct?
I don't have an agenda, I never actually make lists (except To Do lists) and I often lose passwords because I forget where I wrote them down.
I do know that I enjoy capturing memories, I don't take pictures that often but I like to look them back. This also applies to the nice memories in my diary, I enjoy reading them back.
Of course that is not the only thing, if I have a bad day, I also enjoy writing, it is like talking to a friend. Actually, it is a little bit of everything, at least I can recommend everyone to do it.
You often do not put your entire life story on social media and you can do that in a diary.
If you're worried someone might read it, you can buy one with a lock or hide it in a place you're almost sure no one is looking.
If you are not into writing, you can of course also start drawing or get started with stickers and papers. There are tons of ways to keep up and be creative these days. Try what you like and it will be fine.
Until next week!
Marit
Reactie plaatsen
Reacties